38 is ze geworden. Ze was ziek. Heel ziek. Vier psychiatrische diagnoses tegelijk. Jarenlang. Het duurde maar en duurde maar en het was niet op te lossen.
Ze was iemands zus, dochter maar vooral iemands tante. Hoe beroerd ze zich ook voelde, ze kwam op de verjaardag van haar neefjes. Want voor die knulletjes wilde ze de liefste tante van de wereld zijn. Ze was dol op die kleine mannen. En reken maar dat ze dol op haar waren!
Moet je nagaan hoe knap dat is. Dat je je zo beroerd voelt dat je dood wilt. Al jaren. En dat je dan tòch naar de verjaardag van je neefje gaat. Omdat je zijn tante bent. Waar haal je de kracht vandaan?
Ik kende haar niet. Ik ken alleen haar zus, de moeder van haar neefjes. Zij vertelde me dit verhaal. Over hoe lief ze was, voor haar neefjes. En hoe gek ze op haar waren. Ik denk dat de liefde voor die kleine mannen haar zus kracht gaf om hun lievelingstante te zijn, voor zolang ze het leven vol kon houden.
Liefde is de sterkste positieve emotie. Positieve emoties kunnen ons heel veel kracht en energie geven, ook als het moeilijk is. Die kracht en energie kunnen we gebruiken om te doen wat we belangrijk vinden.
Ik hoop dat haar verhaal je inspireert om af en toe boven jezelf uit te stijgen. Om iets bijzonders te doen voor de mensen die je lief hebt. Want is er iets belangrijker dan de mensen waar we om geven?
Ook meer geluk in je leven?
Meld je dan aan voor je tweewekelijkse gelukstip. Dat is gratis en mèt glimlachgarantie ;-).
Ik ga zorgvuldig om met je gegevens: geen spam of gedoe. Wel meer geluk.
Wauw!
Mooi geschreven Nancy!
4 ernstige diagnoses/ziektes en toch in staat zijn liefde te herkennen en te geven. Wat een kanjer. En wat een wijze les voor ons allen!
Dankje!
Ik heb hier goed over moeten nadenken voor wie het geluk hier geld ik denk alleen voor de neefjes, maar toch ook voor de rest van de familie omdat je toch gelukkig moet zijn met een tante die zoveel overheeft voor haar neefjes
keesjan Schagen
Het is niet een heel vrolijk verhaal, maar ik vind het een heel stoer en dapper mens. Ik denk echt dat de liefde voor haar familie haar de kracht heeft gegeven om er voor hen te zijn, zolang ze kon.
Elke keer als ik het verhaal lees krijg ik lichtelijk een brok in mijn keel. Moet je je voorstellen hoe moeilijk het voor haar geweest is, dat kunnen wij waarschijnlijk niet eens. Haar hart brak waarschijnlijk bij het zien van haar familie je rot voelen en toch opzoeken, hoe zelfopofferend en liefdevol! Het is verschrikkelijk als je iemand ziet lijden, die niet meer verder wilt. Liefde voor haar helpt om het verlies te kunnen dragen. Genegenheid en liefde maken een mens nog mooier, ook als ze niet meer verder willen.
Het helpt haar zus inderdaad dat er nog steeds veel liefde voor haar is, ook al is ze er niet meer. Dit is echt een verhaal vol liefde. Het ontroert me iedere keer als ik er aan denk.